adolf hitler'i övmenin dayanılmaz hafifliği

yaptığı zulümlere ait herhangi bir resim görmeden, konuyla ilgili bir şeyler okumadan bunları normal ve gerekli sayıp vahşice hislerle adolf hitler'e hayran olmak ve bu hissini dışa vurmaktır. muhtelif varyantları:
- hitler'e bütün yahudileri katledemediği için sitem etmek.
- sanki almanya'nın tarihten gelen hiçbir birikimi yokmuş gibi almanya'yı hitler'in tarih sahnesine çıkardığı zannıyla hitler'i övmeye doyamamak.
- hitler'i atatürk'le olumlu yönlerden kıyaslamak.
- hitler'e zinhar toz kondurmamak
vs vs.
bu davranış tarzı, kişi kendini öyle adlandırmasa da ırkçı ve aşırı milliyetçi eğilimleri olduğuna ve kişinin insanlık suçu işlemeyi normal , hatta gerekli bir şey saydığına işarettir.

(bkz: suçu ve suçluyu övmek)

(bkz: hacişakir sabunu)

(bkz: öküz hafifliği)

(bkz: bir türk ün hitler i övmesi)

insanlık suçu işlemeyi normal, hatta gerekli bir şey sayan bünyelerin hissetmesinde bir ilginçlik olmayan hafifliktir, anası babası gözünün önünde öldürüldüğünde, kardeşleri yakıldığında veya işkenceler gördüğünde, dövüldüğünde, tecavüze uğradığında hisseder bunlar da. yaşaması lazım tabi, okuyarak, izleyerek anlayamıyor.

(bkz: eric cartman)