bugün

Dahice ve kesinlikle mükemmel, son derece özgün bir üslupla kaleme alınmış olmakla birlikte -belki de bu yüzden- Faulkner yada Proust'un romanları kadar olmasa da, özellikle son bölümlerde okunması, dolayısıyla hazmı biraz güç, gerçek bir başyapıt. Çatlak bir vaizin, beş parasız, kör cahil, fakat gözüpek ve açıkgöz genç oğlunun, içine doğduğu dar ve bunaltıcı kasaba ortamından uzaklaşarak çıktığı yolculukları, yaşadığı fırtınalı aşkları, bu yolculuklar sırasında tanıştığı, tümü de egzantrik tipler olan kanun kaçaklarını üçkağıtçıları, fahişeleri, kadın satıcılarını, arka fona iflas etmiş kapitalist sistemi ve kabusa dönüşen amerikan rüyasını alarak ironik bir üslupla anlatan bir nelson algren romanı. Edilgen bir okumaya kesinlikle kapalı. Çeviri ise son derece özenli ve başarılı.