10 şehit verilen günde vuvuzela konuşan zihniyet

yahudi mottosunu benimsemiş bana dokunmayan yılan bin yaşasın zihniyeti.

(bkz: çoluk çocuk yazarlar)

Bu durum normal bir durum haline getirilirse biHTER'DE VUVUZELA'DA konuşulur efenim.

şehidi verdiğin gün değil, vermeden önce meseleyi irdeliyorsan doğru yoldasın. yoksa olayların peşinde sürüklenir, oynanan oyunları ve büyük aktörleri fark edemezsin. hatta olaya alet bile olabilirsin bütün iyi niyetine rağmen.

ateşin artık düştüğü yeri değil bütün yürekleri kavurmaya başladığının farkında olmayan geyiktir.
o ateşlerin yangın olup kendilerini de yakacağından haberisiz boynuz uzata dursunlar.

böyle bir günde vuvuzela konuşan zihniyeti eleştiren zihniyet akşam olduğunda kanepesine uzanıp tv'sini açıp disko kralınıda çayını yudumlayarak izler ve kahkahalarını atar. ama sabahta elalemi eleştirecek kadar yüzsüzlüğün dibine vurmuştur. dünyada her saniyede açlıktan kaç tane insan ölüyor? sadece ekranlarda görüldüğünde azıcık vicdan varsa vatandaşın içi burkuluyor sonrasında ekranda zap yapıp sit-kom dizisini açıp kahkahasını basıyor. duyarlılık bu derecede. önce kendine bakıp sonra eleştireceksin.

(bkz: al birini vur ötekine)

ne denli ilginç bir ülkede yaşadığımızın kanıtı olan zihniyettir.