bugün

Azdır ama bereketlidir.
Gönülden kopar. Milyonlara bedeldir.
küçüklüğümden kalma anılarımdan biridir dedemden utana sıkıla 1 lira alıp kuzenlerle 4 tane ice kola alırdık. *
benim dedem olmayan dedenin yarattığı olay.
Sağ olduğu sürece o 1 lirayı hiçbir şeye değişmeyeceğim paradır.
aileden zenginlerin bilemeyeceği duyguyu yaşatır. bilirsin deden geçim sıkıntısı çeker ama yine de sana az da olsa bir şeyler vermek ister. daha fazla da verebilir belki ama artık yaşlanmış zaman kavramı, piyasa değerleri kavramı pek kalmamıştır. keşke dedem sağ olsaydı da şu yaşımda ondan aldığım bir lira ile dünyanın en lezzetli çikolatasını alsaydım.
benim dedem vermedi ya, bir lira, dilenci istese verir. Ortaokuldayız, okulda işeğitimi dersi için malzeme alıcaz 1 lira lazım, çıktım okuldan çarşıya gittim babamı bulucam yok, gittim dedem oturuyo kahvenin önünde arkadaşlarıyla dede dedim bir lira lazım vermem dedi git bul babanı al, yanındaki arkadaşları bozuldu, kendi düştüğüm durumu o anki halimi yazsam bile kimse anlayamaz beni inanın. 12 yaşındaki çocuğun halini. birde ölene kadar birlikte aynı evde yaşadık bu dedeyle. şimdi dede torun ilişkisi bambaşkadır gözümde.