Learning to extract information from semi-structured text using a discriminative context free grammar.
http://dl.acm.org/citation.cfm?id=1076091
bulan gokhaning09@gmail.com adresine yollayabilirse çok sevinirim.
şimdiden çok teşekkürler.

http://www.erc.metu.edu.tr/menu/series07/0705.pdf
adresindeki makaleyi bulamıyorum, yardımcı olabilirseniz sevinirim

eger mevsimlerden kış ise ve leş gibi kokan insan kaşe mont giymişse ve hava yagmurluysa o leş gibi koku da monta sinmişse ve bu insan dolmuşta gelip yanına oturuyorsa o zaman çok fena olur.

Mutki de askerligini yeni bitirmis biri olarak soyluyorum:oradan cikan kemikler birligin icinden cikmamistir, kavakbasi koyune giden yolun kenarindaki coplukten cikmistir. birligin icinin de kazilacagi soyleniyor ama daha net bir bilgi yok ortada.

(bkz: kastamonu gölköy kısa dönem jandarma) )

"niye iki kat vergi alıyoruz, haklarını yarıya indirelim olsun bitsin" diye düşünmeme neden olan durumdur.
(bkz: şaka la şaka)

belki uykunun kıymetini daha iyi anlamak için, uykuya ne kadar muhtaç olduguna kendi vücudunu ikna etmek için bilerek uyumayan insandır. bu insan aynı zamanda susadığında su içmeyerek susuzluk katsayısını artırıp suya ne kadar muhtaç olduğunu görmek ister.

aracın arkasına "rahmetli de sollamıştı, miras değil alın teri" tarzı kamyon arkası yazılar yazarak kah duygulanmamızı kah tebessüm etmemizi sağlardı.

Dün gece beni filitreli düşüncelere gark eden, müthiş cümle.
Akıl insanları diğer bütün canlılardan ayıran yegane olgudur. aklımız olmayaydı birbirlerinin bitlerini ayıklayıp iştahla yiyen maymunlardan, mart ayında dişi kediyi nerde zangoçlarım diye düşünen kedilerden bir farkımız olmazdı.(ikinci örnek tam da olmadı ama...)
Şu fani hayatta unutulmayacak hiçbir hadise yoktur. insanoğlu kendisine en acı veren 'an'ları bile unutabilir. buradaki 'unutmak' kelimesini 'asla hatırlamamak' olarak ele almamak lazım. hayatımızda çok 'acı an'lar olmuştur elbet, (en yakınımızdaki insanların ani ölümleri, en sevdiğim diye düşündüğümüz insanların zamansız terkedişleri...) ve biz bu acı anları mutlaka hatırlarız, fakat her hatırladığımızda yüreğimizin cızz edişi bir öncekine göre dah acısızdır, ve hiçbiri de ilk andaki kadar tahrip edici olamaz. işte bu duygulardaki şiddetin azalması unutmaya bir örnektir bence, hatırlanan an, 'ilk an'daki kadar üzüntü vermiyorsa bu 'o an'a karşı bir saygısızlıktır ve unutmak daha onurlu bir davranış olacaktır.
insanın unutacağını biliyor olması üzücü, çünkü; 'acı' diye nitelediğimiz durumlar bizim için çok kıymetlidirler ve onları her zaman ilk andaki eli ayağı titreten haliyle hatırlamak isteriz. ama elden bir şey gelmez...
işte burda da bizim için fevkalade bir fark olan 'akıl' devreye girer ve insanoğlu 'o an'ları unutur.
işte bu yüzden 'unutmak' tanrı tarafından bize verilmiş bir ödüldür.
işte bu yüzden 'unutmak' bir nimettir.
ve 'seni asla unutmayacağım' demek çok büyük bir yalandır.

babanı da al git burdan denilesi çocuktur.

cem yılmaz`in filmlerinden kufur ogrenip, bu durumu da gelip babasina belirten cocuktur.

altına bir de paçalarından yukarıya doğru alevler fışkıran bi şort giyip, parmak arası terlik ve motorsiklet kasketi gibi gozluklerle plajlara çıktınmıydı senden yamanı yoktur artık o ortamda.

en garibi de Balıkesir şöförler odasının duvarında yazıyordur heralde: "Türk şöförü en asil duygunun insanıdır." M. Kemal Atatürk.

bıyıkları olan kızdır. sorun değildir. evlenince de mak3 ve traş köpüğünü ortak kullanırsınız artık.

kızı bir daha goremeyecegin durumdur.
(bkz: orayı yıkarlar)

asgari ucretle bile iş bulabilmişse kendisini şanslı sayması gerekir, zira nice üniversite mezunları asgari ucretli bir işe razı durumdadır.

bi de bayansa bu, abooooov.

11cm burna sahip adamdır. geçen gün televizyonda gordum adamın burnunu ölçtüler 11cm abi, bazılarının pipisi bile o kadar değil. abim çayı pipetle içiyordu. işte o adam keser anca traş olurken burnunu.

dolmuşta giderken arkamdaki iki gencin diyalogudur:
- Abi ya sevgi ye çıkma teklif ettim sonunda.
- eee ne dedi olum.
- farketmez dedi abi.

tarık mengüç.