kalabalık yemekte kola dağıtan kişi olmak

öncelikle büyük strestir naif bünyem için. ve diğer naif bünyeler için.. eliniz de bu işe yatkın olacak. adeta 40 yıllık kola, şampanya açan garsonlar gibi olmalısınız ki, bu gerginliği bertaraf edebilin. şişe ayı gibidir zaten. elinize aldığınızda hissedersiniz üzerine aldığınız sorumluluğun ağır yükünü. olamaz böyle bir şey! çalkalanmamıştır umarım diye kara kara düşünürsünüz bir yandan da. neyse efendimo kapağını çevirmeye başlarsınız ve pısssssss. açtınız. ohh çalkalanmamış. yani az çalkalanmış üzerinize dökülmedi. bardaklara tek tek dolduruverirsiniz. önemli bir görevi daha yerine getirmenin vermiş olduğu o özgüven bütün damarlarınızda dolaşır. artık gidip ayşegül'e evlenme teklif edebilirsiniz. ya da dünyayı kurtarabilirsiniz ne bileyim.
aynı gerginliği bir de salataya limon sıkarken yaşarım. nedense dost meclisinde kimse bunu üzerine alınmaz. yani kimse limonları sıkmaya yanaşmaz. ulan hep ben sıkıyorum ya. birgün sırf inadına birisinin gözüne fışkırtıcam limonu olacağı o..