obsesif kompülsif bozukluk

bana biraz abartılan bir rahatsızlık gibi geliyor. hele bir de facebook'ta dolaşan bir video var, ona hiç girmeyeceğim.
yani hepimizin takıntıları var. çoğu zaman ben de çizgilere basmadan yürüyorum, iki işaret parmağımda nasır var, anlamsızca tırnaklarımı ovuşturuyorum, çay bardağın altığına peçete koyuyorum, her arabaya dokunma gereksinimi hisseden bir insanla arkadaşlık yapıyorum. ama bunları yapmadığım/yapmadığı zaman ateş basmıyor, aklım orada kalmıyor veya gece rüyama girmiyor unutup devam ediyoruz hayata.
bilmiyorum belki de ben nicolas cage'in filmindeki gibi biriyle karşılaşmadığım için böyle geliyor bana...