zorla yemek yediren ev sahibi

bir türk geLeneğidir.. sıcak kanLı oLmamızdan kaynakLanan bir şey herhaLde.. ev sahibi özene/bözene yemekLer yapmıştır.. bin bir çeşit.. ne yiyeceğinizi şaşırırsınız.. sonra seçmece oLarak yemekLeri yersiniz.. sonra ev sahibinden bir ses yükseLir;"oooo evLadım hiçbir şey yememişsin".. bu söz sizin öLümünüzdür.. sizin ağzınıza zorLa sarma tıkar, piLav tıkar, saLata tıkar.. ağzınız ve mideniz tıka basadır.. "saoLun, eLinize sağLık ama doydum" dersiniz.. ama dinLemez ev sahibi.. "aaa ne yedin ki evLadım.. aL şundan/bundan".. aLLah aLLah.. bu ne izzet-i ikramdır.. güzeLdir de öLüyorsunuzdur.. sonra yemek masası kaLkar.. tam kurtuLdum dersiniz.. yooooook nerde.. "evLadım tatLı ne istersin?.. kemaLpaşa, ekmek kadayıfı, şekerpare, tuLumba, bakLava.. dur dur ben hepsinden sana koyayım".. aman yarabbi geberiyorsunuz.. yersiz çırpınışLarınız bir boka yaramaz.. tatLıyıda yemek zorundasınız.. yoksa arkanızdan ağLarmış.. hadi canım.. ben ağLıyorum burada.. tatLıLar biter.. tam duruLdu dersiniz.. çayın yanında çerez geLir.. "eee yuh yani".. *