tıp fakültesi

6 yıl boyunca bir sürü hastalığa tanı koymayı öğretti bu fakülte bana. Bir çoğunu da tedavi etmeyi.
En basit soğuk algınlığından milyonda bir görülen sendromlara kadar.
Ama eğitimimin sonuna yaklaştığım şu günlerde kafamı fena halde kurcalayan birşey var. Bize birkaç şeyin tedavisini öğretmedi bizim hocalar.
yazdığım reçeteyi almaya parası yetmeyen bir hastayla karşılaştığım zaman ne yapacağımı bilmiyorum hala.
ya da hastaneye yatması gereken oğlu için oda parası bulamayan bir babayla karşılaştığımda ne yapacağım öğretilmedi bana.
fakirliğin, garibanlığın,çaresizliğin tedavisini öğretmedi bizim hocalar.
günde 3 kez tok karna umursamazlıktır belki tedavisi bunların. mutsuz olmamak için insanlığından ödün vereceksen fena bir yol da sayılmaz hani.
dünyanın heryerinde hasta olmak zordur heralde ama bu güzel ülkede doktor olmak da zormuş. ben bugün bunu anladım.