bugün

birinci nesil yazar

online listesinde göremeyince paniklediğim yazarlardır.

bir yalnızlık hissi sarmıştır bünyeyi. sol frame öksüz gibi kalmıştır.

eksikleri hemen göze batmıştır. onlarla heran konuşulmasa da online listesinde isimlerini görmek, insanda anlatılmaz duygular uyandırıyormuş. *

not: diğer yazarlara bir gönderme değildir. ama demek ki alışkanlık yapıyorlar. onları okumazsam eksik birşeyler oluyor bünyede.