yobazlar yüzünden dinden soğumak

doğrudur. her ne kadar kitap ya da peygamber olsa da, insan çevresinde olanlardan daha çok etkilenir. teoride değil, pratikte olan daha çok düşünmesine yol açar. o yüzden, peygamberler sadece kitaplara güvenip bir dini yaymadılar, kendi hayatlarını da olabildiğince düzgün bir şekile soktular. insanlara güzel ahlak öğrettiler, adaleti temsil ettiler yeri geldiğinde. günümüzde ise, dini kullanarak bir yerlere gelmeye başlayan tipler, işlerine gelince dine sığınan ama boş bırakıldığında gerçek yoluna dönen, her tipten, her kademedeki insanı görünce, "bu benim inandığım din olamaz" diyebiliyor insan. gene de, insanın inancı sağlamsa, kendi inançlarını temel alan düşünceler sağlamsa ve onlara güveniyorsa, istiyorsa yobazlarla dolu bir mahallede yaşasın, pek etkilenmez.

(bkz: kişi kendinden bilir işi)