ibadeti gosteris olarak algilayan insan

bir inananın yaptığı ibadeti Allah için değil de etrafına hava atmak, hit yapmak için yaptığını sanan insandır. ibadet Allah'a şükretmek, onun nimetlerinden faydalanmak için yapılır. yani yapılan ibadet Allah içindir. onun için bir ibadetin yeterliliğini yahut hangi niyetle yapıldığını bir insan yargılayamaz, yargılarsa da en büyük yanlışa düşer. yargılama mercii insanlık değil Allah'tır. zira burada kişinin asıl niyetini sadece Allah en yanılgısız biçimde bilir ve ona göre kendisi yargılar.