olmayacak bir hayalin peşinden koşmak

belki zaman kaybı gibi görünür ama, o hayalin peşinden koşana cesaret ve umut aşılayandır.
' insan hayal ettiği müddetçe yaşar ' demiştir atalar. ancak bir yandan çalışıp çaba göstermeyi de unutmamıştır.
insan hayat yolunda yorulur, ayaklarına kara sular iner, bazen bu mücadeleyi neden gerçekleştirdiğini sorgular. ' benim gibi bir sürüsü bu yollarda eridi gitti. neden? olmayacak şeyleri hayal etti hepsi de, ulaşamayacakları dorukları. ' o an susar. sessizce etrafını dinler, kendisini takip eder. elleri hala kılıcını tutacak, atını dizginleyecek, köpekleri okşayacak, kısacası sevgi ve saygı yayabilecek güçtedir. dişlerini sıkar, kalbi yeniden atmaya başlar, çünkü yaratıcı onu yalnız bırakmaz ve başarabileceği şeyleri arkasında bırakıp geri dönmesine izin vermez.
yumruğunu sıkar ve ilerlemeye devam eder, dağın doruğu ne kadar uzak da olsa, görünmektedir ve de oraya ulaşana kadar saçları ağırsa da, ilerlemeye değer her zaman, sevgi, saygı, asalet ve tüm tertemiz değerler adına, onu oluşturan her ne varsa.