bugün

karaci

kalabalık, karmakarışık bir şehir. virane ötesi, derbeder. üzülüyor insan; bu nasıl bir yaşam diye. kaldırımlar kırık. heryer toz toprak. insanlar bin sene önceki minibüsleri kullanıyor, yer yoksa üstüne biniyor; can onlara geçici emanet misali.

kötü br koku var havasında; çok ağır hem de. baharat kokusu da eklenince tam oluyor. çoğu bina bakımsız, sıvasız, çırılçıplak.

insan düşünüyor, bazıları beyaz saraylarında popolarını rahat ettirirken; bazı sokaklar da böylesi yalnızlık çekiyor..