kendi isminden nefret edilen anlar

ismimi çok severim. bana en uygun isim belki de yeryüzünde. karakterimin şekillenmesinde ve romantik bir insan olmamda etkili olduğunu düşünürüm.hatta babamı da sık sık tebrik etmişliğim vardır bu ismi bana uygun gördü diye... ve ismimin hikayesi de kendimi her zaman özel hissetirir.
ama bugünlerde durum biraz farklı bi kaç ay önce taşındığım mahallede adaşım küçük bir kız var. bu mal çocuk çok mu yaramazdır, çok mu aptaldır bilinmez sürekli ailesi tarafından
- x, seni gerizekalı kardeşine neden bakmıyosun yola çıkmış!!!
-x, yukarı gel çabuk kafanı kırıcam senin, sana bisikletini çıkarma demedim mi!!!
-x annen çağırıyo çabuk eve gidecekmişsin.
-x, baban geldiğinde anlatcam bunların hepsini bir bir...
şeklinde çağırılıyor...
yıllardır gurur duyduğum ismim ya aptal bir çocuk yüzünden ya da onun psikopat ebeveynleri yüzünden sürekli mahallede avaz avaz türlü hakaretlerle yankılanıyor...
işte bu durum beni çıldırtıyor sevgili sözlük...