street spirit

yalniz ve uykulu oldugunuz bir an açılırsa ağlamakla yetinemeyeceğiniz bir şarkı.açık balkon kapısının size güldüğünü farkedersiniz.sizi çağırır ve bu şarkının uyuşturduğu beyin mutlu bir şekilde kapıya doğru gider.gökyüzüne bakarsınız.Kendi zavallılığınızı,mutsuzluğunuzu sevdiğiniz insanlara bulaştırmaktan korkarsınız.ölüm o kadar caziptir ki artık.aşağıya bakarsınız,sorunlarınızdan kurtulmanın tek yolu oraya ölü ulaşmak olarak görülür.geçmişte yapabildiğiniz güzellikleri,yaşadığınız tatlı anları,gördüğünüz aşkları,hissettiğiniz sevgileri bir anda görürsünüz ki o görüntü gözlerinizin önünde bir an havada kalır.ona ulaşmak için bir adım hayatınızı elinizden alacaktır.o adımı içinizdeki nefret sağlamıştır.sonra dersiniz ki"uyan,herşey böyle güzel değil,bu kadar değil".Sonra içinizde öyle bir nefret kasırgası eser ki,"neden insanlar birbirlerinin arkasından işler çeviriyor,neden yalan söylüyor,neden anlamaya uğraşmıyor." gibi düşünceler beyninizi yiyip bitirirken bir bakmışsınız uyanmışsınızdır.Hayattan nefret ederek uyanmışsınızdır.Artık,gerçek dünyada bütün kötülükleri,tüm çıplaklığı ile görmektesinizdir.Ve nefretiniz sonsuzluk gibi hiç durmadan büyümektedir.sonra yatağınızdan kalkıp,bu iğrençliğe devam edersiniz.