cemal safi

dolunayın ışıttığı varlıklara bakarken bir geceyarısı, soluğunun dokunduğu her nesneyi ağulayan, ne onunla mutlu olunan ne de onsuz bir çizgi çekilebilen aydınlığa...
keşkelerle başlayıp devam eden iç çekişler, vakti tüketişler...dile gelen bir şarkı sonra hep o şarkı zaten...

ne kadar zulmetsen ah etmem sana
her iki cihanda gül kana kana
seninle cehennem ödüldür bana
sensiz cennet bile sürgün sayılır
yalan mı söyledin göz göre göre
ne zaman dolacak verdiğin süre
gönülden gördüğüm takvime göre
aldığım her nefes bir gün sayılır