deliler evinin yalan yanlış anlatılan kısa tarihi

hali hazırda 156. sayfasında olduğum ayfer tunçimzalı can yayınlarıbaskılı romanın müstehzi* ismi.

çok kısa bir süre sonra biteceğe benzemiyor o nedenle sabredemeyip hakkında şu an itibariyle hissettiklerimi, düşündüklerimi yazmam lazım. *, *.

öncelikle bilinmelidir ki, kitaptan bir kaç sayfa okuyup kapattığınızda o an için * kitaba konu olan karakteri harbi harbi ailenizden biri sanıp, bu yanılsamayla annenizi ararken bulabiliyorsunuz kendinizi.

"n'aptı filanca hanım barışabildi mi bari kocasıyla?"
"ya anne bizim pasajda iç çamaşırı satan bir kız ismet vardı hatırladın mı?"

gibi ipe sapa gelmez sorular ve ahizenin diğer tarafından gelen sessiz , anlam veremez dinleyiş akabinde anlıyorsunuz ki ayfer tunç öyle güzel anlatmış ki başkalarının hikayelerini, bir bakmışsınız o başkalarının hikayesi sizin hikayeniz oluvermiş.

Roman boyunca kendinizi bir karakterden diğer karaktere koşarken bulsanız da bu hiç de yorucu ya da sıkıcı gelmiyor. iç dinamik oldukça tempolu şimdilik. Bunun yanısıra fonda seyreden türkiye ve dünya tarihinin farklı kesitlerine ait pasajlar oldukça eğlenceli.

Ama roman bittiğinde özellikle ailem tarafından şizofren damgası yemekten de korkmuyor değilim. * *