internet aşkları

ben anlamıyorum ya eğer buna aşk deniyorsa, iki insan birbirlerine hissettirdikleriyle anlaşabiliyorsa, bundan mutluysa tanışma şekli neden bu kadar önemli oluyor? bunca zaman gerçekten yüz yüze görüştüğünüz, tanıştığınız insanlar size çok şey mi kattı? veya onlar sizi yarı yolda bırakmadı mı? yanıbaşınızda olan tüm insanlar mükemmel, bi internetten tanışılanlara güven olmuyor zaten. bu bu kadar basit olabilir mi?

evet, ilk başta göz göze gelemiyorsunuz, elini tutamıyorsunuz, sarılmak istediğiniz zaman sarılamıyorsunuz.. ama ilk etapta bu durumun belirli bir tanımı yok ve siz o an hissettiklerinizle, hissettirdiklerinizle aşkın radyoaktivitesine çoktan kapılmış oluyorsunuz. onun yazdıkları yalnızca harflerden oluşan şeyler olmaktan çıkıyor ve bambaşka bir hal alıyor. o an mutlusunuz, çok mutlu. bir hata yapıp utana sıkıla düşündüklerinizi çevrenizdeki diğer kişilerle paylaşıyorsunuz, "acaba nasıl karşılarlar?" diyorsunuz. tepki malum; "nasıl oluyor öyle bir şey ya, inanmıyorum ben". şaşırmıyorsunuz artık bunlara açıklama yapmakta içinizden gelmiyor zaten. var abi böyle bi'şey ömrü kısa veya uzun süreli olsun var, olmaya da devam edecek. hazırlıksız yakalıyor o ayrı mesele.

aşk'ın hiçbir sıfata ve tamlamaya ihtiyacı yoktur.
başlı başına bir dünyadır aşk.
ya tam ortasındasındır, merkezinde,
ya da dışındasındır, hasretinde...**