uzaktaki sevgili

seviyorsun, çok hem de. aranızda mesafeler olduğu halde bu haldesin. ''keşke şimdi yanında olsaydım'' cümlelerinin ardı arkası kesilmiyor. hayalperestsin fazlasıyla. lanet ediyorsun bu duruma ama değiştiremiyorsun. bazen çok istemenin faydası olmuyor. uzaksın, çok uzak..

onun yanında olmak, ona dokunmak, gözlerine bakmak istiyorsun ama aranızda kilometreler var. ''sabredelim biraz daha'' diyor sana. isyan ediyorsun her şeye. hele biraz kuruntuluysan işin daha zor. acaba nerdedir, ne yapıyordur, aklında mıyım acaba deyip duruyorsun. etraftakilerin söylediği önemli olmuyor o sıra, sen ona o kadar inanıyorsun ki.. yanında olmayınca seni bırakmaz ki, ben onu o kadar severken aklından bile gecmez ki bunlar diyorsun.

daha önce kimseyi özlemediğin kadar özlüyorsun.. sesini duymak en büyük mutluluk oluyor bazen.. 5 dakika daha fazla konuşunca senden iyisi yok. içini titretiyor hala. ellerini getirin onun, sonsuza kadar o elleri tutmak istiyorum, sabretmeliyim onu seviyorsam diyorsun. o öyle mi oluyor peki? hayalperestsin, çok hayalperest.. ve yanlış insanlar kalbinde.. gec farkediyorsun her zaman..