fidan yazıcıoğlu

bir ananın ölmeden evvel en son tatmak isteyeceği acıyı, 87 yaşında tatmış anadır. evlat acısı ile yanar şimdi içi. ne acıdır onun için, ne kötü bir şeydir bu. demek kaderin de evladının ölümünü görmek de varmış, o acıyla toprağa gitmek de, oğlunun toprağına bir kürek dolusu toprak atmak da varmış. allah sabır versin diyorum, dayanma gücü versin sana. kimbilir için nasıl yanıyordur şimdi. o çizgiler dolmuş, bir dolu hayat geçirdiği belli olan yüzünden dökülen yaşlar anlatıyor her şeyi. ah be anam, düşmanıma bile layık göremiyeceğim acıyı sen tattın şu yaşında. ''keşke öleydim de görmeyeydim'' diye inliyorsundur. canım teyzem... ne denir ki daha bu acı üstüne? resmine bakamıyorum, o haldeyim şu an...

(bkz: hayatın ne kadar ibne olduğunun anlaşıldığı anlar)