garibanlık anıları

küçükken ege internet isimli bir internet kafe vardı. saati 1 tl olduğu zamanlar. 6. sınıf. başlarda oraya alışmadan önce giderdim otururdum. vakit dolunca kalkardım. ama sonra öyle bir bağımlısı oldum ki sürem dolduğunda kalkıp başkalarını izlemeye başlamıştım. 1 saat oynuyorsam 5 saat oyun oynayan milleti izliyordum. bu durum 1-2 yıl devam etti. çok ezik hissettirmişti saatlerce oynayacak parası olmamak. 4-5 saat oynayan tipler hep çok zengin gelirdi gözüme. bizimkilere derdim işte eve bilgisayar alın. hangi parayla derlerdi.
bir laptop vardı ama büyük kardeşlerimden birindeydi o da farklı şehirdeydi. arkadaşlarımın hepsinde bilgisayar vardı ve beni davet ederlerdi. cennette gibi hissederdim öyle günlerde. zaman geçmesin isterdim.
8. sınıfta o laptopu bana bıraktılar ve lise1'e kadar her gün 12 saate yakın bilgisayarda vakit geçirdim. ancak sonra bozuldu. yine bilgisayarsız kaldım yenisini almadılar. bu sefer de lisedeki günlük harçlığımın tamamını kenara koyup günde 5-6 saatimi kanki net isimli kafede geçirmeye başladım. aç kalıyordum bilgisayar oynamak için. lol'ü yeni keşfetmiştim. orada şahit olduğum varoşluk seviyesi ve argo konuşmalar, küfürler, insanların sapık davranışları asla hayatımdan silinmeyecek izler bıraktı bende. 11. sınıfta bir arkadaşımın internet kafeye gitmeyi bırak alkol alalım demesiyle yine birkaç yıl ara verdim internet kafeye. ancak üniversiteye yeni başladığımda dersler o kadar bunaltıyordu ki... bir de ütopya online isimli siteden günde 100 tl kazanmaya başlayınca 2017'de günde 10 saatlik mesai internet kafede oyun başında tekrar başladı. ama neyse ki fazla sürmedi 1 ay filan sonra iphone7 aldım ve mobilden devam ettim oyun kariyerime. mlbb aov vain glory ne çeşit moba varsa mobilde oynadım ama artık hepsi geride kaldı hiç oynamıyorum.