yazip yazip silmek

güvensiz haller silsilesiyle irkildi kadın.
en basit cümlenin anlamını danışıp duruyordu yanı başında duran kitapcağıza. kitap bunalmıştı, gece bunalmıştı, sigara tükenmiş, külleri ve keskin izmarit kokusu ile varlığını hissettirmeye ant içen kararlılığı ile yanındaydı onun.

kadın yazdı:
"seni seviyorum."
içine sinmedi, sildi.
kadın düşündü:
"onu özlüyorum."
ruhu kabul etmedi, kadın içinden yazdığı bu düşünceyi sildi.
kadın sesli söyledi:
"senden nefret ediyorum."
aklı kabul etmedi, kadın ağzından fırlayan her bir kelimeyi elleri ile tek tek yakalayıp avuç içine gömerek sildi...

iki kere ikinin dört etmeyeceği bir gecede, kadın her türlü eylemsel ve düşünsel herzeliklerini yazıp yazıp sildi.

gece güne dönüyordu.