akp mhp ortaklığı türkiye nin felaketi oldu

80 yıllık tc devleti 100 milyar dolar borç.
20 yıllık akp iktidarı 400 milyar dolar borç.
böyle bir bilançoya sahip ülke vatandaşıyız.

aslında son 20 yıldır yürütülen (özal ile başlayan) yap işlet hüplet (pardon, devret olacaktı) projelerinde şişirilmiş maliyetler, garanti ödemeler, satılan ve devredilen özelleştirme adı altında devlet iştirakleri işletmeleri, üretmeden ithalata yönelik politikaların maliyeti nominal olarak değil de günümüz ve ileri ki 10-15 yıl sonra bitecek olan yap işlet hüplet vb projeler ödemelerin borçların ortaya çıkaracağı mali yükün ödenmesinde ortaya çıkacak ekonomik kayıplarda reel değerler ayrıntılı bir hesap edilirse telaffuz edilen milyar dolar değil de trilyon doları geçiyor.
evet şu an ülkenin borç olarak rakamı milyar dolar ama yatırım istihdama değil de borçlara faize gidecek ödemelerin mali yük-ekonomik kaybın reel değeri trilyonlarca doların yok olmasına neden olacak.

örn: tekel'in alkollü içkiler bölümü özelleştirme kapsamında 2003 yılında satıldı. neyse ki gavura satılmadı yurdum insanına yerli ve milli firma (ortak girişim bir firmaya) satıldı.
kaç liraya?
292 milyon dolara.
tekel'i satın alan 2 yıl sonra başkasına 810 milyon dolara amerika'lıya sattı.
2003 yılında tekel de 3631 işçi çalıyordu, 2009 yılında bu rakam 323' düştü.
2003 yılında tekel içki fabrikası 17 tane, 2009 da 9 tane fabrikaya düştü.
son durum bilinmiyor.

unutmadan; tekel'in (Alkollü içkiler San. ve Tic. AŞ‘nin) ihalesi Kasım 2003 tarihinde gerçekleştirildi. 23.12.2003 tarih ve 25325 sayılı Resmi Gazete‘de yayımlanan 2003/85 sayılı ÖYK (özelleştirme yüksek kurulu) kararı çıktı.
tekel içki bölümü 2003 yılının ilk 9 aylık faaliyetlerinden elde edilen hasılat 600 milyon dolardır. Bu şirketin 292 milyon dolara satılması...
burada yapılan hesap hataları, yanlışların o günün nominal değeri günümüzde reel değer olarak bize yansıyor.

babasından kalan malı satıp geçinen, çalışmayan, babasından kalan malı korumayan geliştirmeyen artırmayan hayırsız evlat modeli bir ekonomik modelle tüm devlet kaynaklarını plansız programsız elden çıkarıp yeni yatırımlara değil de 3-5 senelik rahatlamaya harcama sonunda gelinen nokta; tarım ülkesinde halk ucuz ekmek soğan patates derdinde, üç tarafı denizlerle çevrili ülkede halk balık yiyemiyor, et yiyemiyor.