bugün

vicky cristina barcelona

woody allen'ın bir ilişki dehası olduğunu -daha doğrusu dehası olduğu alanlardan birinin de ilişkiler olduğunu yine-yeniden anladığım film.

öncelikle bu film bir barcelona belgeseli olmuş. ama nasıl? barcelona'nın tanıtım filminde kullanamayacağınız görüntülerden oluşan -hiçbir güzelliği tam göstermemiş, damağında bırakmıştır- müthiş bir barcelona sizi bekliyor.

bu film için "öyle çarpık ilişki mi olur", "javier'in şeyi", "penolepe'un orospuluğu" gibi cümleler ancak apış arasından çıkar diye düşünüyorum.

javier bardem'in iki cümlesinden birinde sevişelim mi demesine rağmen bu kadar naif bir filmi nasıl yaratmış sorusunu sormadan edemiyorum.

filmi vakit kaybı olarak görenlere de bir lafım var tabi, filmi beğenmeyebilirsin ama bildiğin tüm klişelerle ilgili en ufak bir sorgulamaya itmedi mi seni. ve en çok merak ettiğimi de sona saklıyorum, eğer bu filmi izlemeseydin o değerli vaktini hangi ulvi eylemle geçirecektin?

(bkz: varım diyor)