bugün

deist olmak

tanrıya inanıp, semavi dinlere inanmamaktır. toplam 1 senedir yaşadığım bir durumdur. ben deistim. ama bunu ne aşık olduğum kız,ne yakın çevrem ne de aile bireylerim hiç bilmiyor.(sadece annem biliyor) ben toplum baskısı yüzünden istemediğim halde namaz kılıyorum, oruç tutuyorum. çünkü eğer dine inanmadığım anlaşılırsa; bu ülkede ne evlenebilir, ne dost edinebilir ne de doğru dürüst bir işyeri açabilirim. bazı akraba evliliği karşıtları vardır ''doğacak çocuğun ne günahı var'' diyen. bu tiplere bir soru sormak istiyorum. bu ülkede benim gibi bir sürü genç var. ve ailemize deist olduğumuzu söyleyemiyoruz. bizim ne günahımız var peki? biz de insan değil miyiz? dinin de ortadan kaldırılmasını isteyin o zaman. böyle yaşamak çok zoruma gidiyor gerçekten. sonra da münafıklık falan diyorlar. benim sosyal hayatımı kısıtlayan bir inanç ve benim inanıyormuş gibi yapmak zorunda olmam. tam 1 senedir hayatımdaki a'dan z'ye kadar herşey ile birlikte bunu da sorguluyorum. benim gibi deist olan arkadaşlarıma başarılar diliyorum. tanrı bizi korusun.