1 ocak 2009 ankara doğal gaz faciası

her ailenin içini yakan hadise.

milletçe nasıl da kötü olduk değil mi? analar ellerini ağızlarına koyup izledi, babalar çık çıkladı durdu. çocukları geldi aklına yani sen, ben geldik. ''bir daha nah gönderirim kızımı, oğlumu yalnız başına'' dediler içlerinden. haklılar da. kim ister ki 7 öğrencinin annesi babası yerinde olmayı. evlat acısı lan bu, boru mu? televizyonda ablalarının, abilerinin, annelerinin çıldırışlarını görünce bir hal olduk. nasıl bir hayrkırmadır o, gitme diye? nasıl...

olmuştur herkese. ''hanım yarın baktıralım şu borulara. allah korusun vs..'' tarzı diyaloglar. anca birileri gidince hayatlar kıymete biniyor çünkü.

of allah'ım of... kimseye yaşatmasın böyle acıyı. anne ve babalarına sabır ihsan eylesin yüce rabb.
zor, çok zor...