bugün
- uludağ sözlüğe nasıl düştünüz8
- suriyeliler suriye'ye dönsün10
- iğrenç bir his tarif et13
- uludağ sözlüğün bitmiş olması23
- sözlük kızlarını kategorize eden utanmazlar18
- anın görüntüsü12
- kocamsunun hazırladığı sürpriz15
- cumaya gidenlerin çok azalması16
- sözlüğün en götü güzel kızı15
- özgür özel10
- güne bir şarkı bırak13
- türkiye de 120000 atatürk heykeli olması10
- karınıza kaşarlı poğaça yapar mısınız12
- 1 mayıs9
- insana kendini kötü hissettiren şeyler18
- diyanet işleri başkanına audi 6 tahsis edilmesi11
- sözlükte ateist gibi takılan yahudiler12
- japonyada düşen insana yardım edenler12
- vahdettin'e hain diyenleri susturacak tarihi belge42
- club'a gidiyor musun diyen erkek9
- mustafa sandal'ın 1 mayıs paylaşımı10
- bik bik'in balona binmesi10
- hamas bir terör örgütüdür24
- tilki ailesi9
- oksijensizsu13
- sabah aç karnına içilen bira13
- sel felaketinin nedeni cehapedir9
- 170 boyunda olduğum için hep reddedildim16
- düşün ki o bunu okuyor12
- sözlük erkeğinden damat olmaz30
- temizlik hastası eşle sevişme öncesi diyaloglar14
- 30 nisan 2024 bayern münih real madrid maçı26
- çabuk vazgeçen insan10
- sırtınızı bir sözlük kızına dayar mısınız8
- fatih terim'in yuhalanması16
- ayça tilki10
- icardi190513
- memesi küçük olmak14
- adolf hitler9
- ben bu davanın savcısıyım8
- ideal duş alma sıklığı8
- sözlük kızından gelin olmaz23
- sürekli milletin entrylerini eleştiren tip11
- crop giyen erkek11
- vatandaşlık farkı alan otel15
- nazar değdi sözlük12
- 1 m dolara bu bebeğe sertçe tokat atar mısınız23
- kızımın kiminle yatıp kalktığıyla ilgilenmezdim14
- şehirler arası aşk yaşamak10
- true'nin porno arşivi kaç gb9
makedonya'da yaşayan osmanlı döneminden orada kalmış bal üreten türklerin hikayesi anlatılıyor.
maalesef çok gariban ve fakir insanlar. keşke türkiye onlara daha fazla yardım edebilse.
yaşlılıktan ve hastalıktan yatalak kadının ikram edilen karpuzu yedikten sonra uyumak üzereyken söylediği “karpuzda yedik” cümlesi... hayatta olmanın, nefes alabiliyor olmanın aslında ne kadar basit ve ne kadar kıymetli bir şey olduğunun tescili gibi. hayattayım, yaşıyorum hatta karpuz da yedim.
dünyada adalet yok maalesef.
Türklere ise hiç yok.!
Nazife ve onun gibi niceleri ebu zerr gibi göçüp gittiler bu dünya'dan, bir gören bir duyanları olmadan, sözde herkes müslüman herkes insan.
yardımlaşma (zekat) müessesesi çalışsa fakir mi kalır evsiz barksız insan mı kalır memlekette?
o kadının yaşam mücadelesi , günümüzün israfıyla, rahatlığıyla kıyaslandığında kendimden resmen utandım. bu nedir yahu dedim kendi kendime. hayır üstelik yaşananlar gerçek yani senaryo da değil.
bu insanlar öz be öz türk. herhangi birimizden hiçbir farkları yok. canımız kanımız bizim bunlar. ama yüz senedir bir selam bile gitmemiş bizden. yemin ederim utandım. saraydaki bir bardağa bin lira harcayabilen devletimiz şu balkan dağlarında bizden kalanlar yok mu diye bir dolaşamamış mı? itibar dediğin nazife teyzenin, hatice ablanın, veli'nin, ali'nin, gamze'nin üstüne başına giydiğidir. türkler makedon toplumu içinde bu kadar fakir, bu kadar yoksun olacak, iş mi bu? o kadar üniversite var, buralarda halk edebiyatı ve folklor taraması yapmaya giden bir allah'ın kulu çıkmamış mı? çıktıysa da bu insanların sefaletini duyurmamış mı kimseye? o kadar cemaat, o kadar tarikat var, milletin parasından, çocuğundan sıra gelmemiş mi hayır hasenata?
balkanlarda tek bir türk bile açlık, parasızlık, sefalet çekiyorsa bizim burada yediğimiz haram. yazacak daha neler var da, ima ile geçmek durumundayım.
sosyal bir sorumluluk eylemi görüp, izletmek lazım herkese bu belgeseli. Fakat duygusal insanların izlemesinin kötü sonuçlar doğurabileceği bilinciyle izlenmesi gerekiyor. zihni işgal eden bazı sahneler var ki unutmak için çaba gereken gerçekleri hatırlatmasıyla geceyi hüzne boğdurur düşünceler içerisinde sizi yalnız bırakır.
maalesef çok gariban ve fakir insanlar. keşke türkiye onlara daha fazla yardım edebilse.
yaşlılıktan ve hastalıktan yatalak kadının ikram edilen karpuzu yedikten sonra uyumak üzereyken söylediği “karpuzda yedik” cümlesi... hayatta olmanın, nefes alabiliyor olmanın aslında ne kadar basit ve ne kadar kıymetli bir şey olduğunun tescili gibi. hayattayım, yaşıyorum hatta karpuz da yedim.
dünyada adalet yok maalesef.
Türklere ise hiç yok.!
Nazife ve onun gibi niceleri ebu zerr gibi göçüp gittiler bu dünya'dan, bir gören bir duyanları olmadan, sözde herkes müslüman herkes insan.
yardımlaşma (zekat) müessesesi çalışsa fakir mi kalır evsiz barksız insan mı kalır memlekette?
o kadının yaşam mücadelesi , günümüzün israfıyla, rahatlığıyla kıyaslandığında kendimden resmen utandım. bu nedir yahu dedim kendi kendime. hayır üstelik yaşananlar gerçek yani senaryo da değil.
bu insanlar öz be öz türk. herhangi birimizden hiçbir farkları yok. canımız kanımız bizim bunlar. ama yüz senedir bir selam bile gitmemiş bizden. yemin ederim utandım. saraydaki bir bardağa bin lira harcayabilen devletimiz şu balkan dağlarında bizden kalanlar yok mu diye bir dolaşamamış mı? itibar dediğin nazife teyzenin, hatice ablanın, veli'nin, ali'nin, gamze'nin üstüne başına giydiğidir. türkler makedon toplumu içinde bu kadar fakir, bu kadar yoksun olacak, iş mi bu? o kadar üniversite var, buralarda halk edebiyatı ve folklor taraması yapmaya giden bir allah'ın kulu çıkmamış mı? çıktıysa da bu insanların sefaletini duyurmamış mı kimseye? o kadar cemaat, o kadar tarikat var, milletin parasından, çocuğundan sıra gelmemiş mi hayır hasenata?
balkanlarda tek bir türk bile açlık, parasızlık, sefalet çekiyorsa bizim burada yediğimiz haram. yazacak daha neler var da, ima ile geçmek durumundayım.
sosyal bir sorumluluk eylemi görüp, izletmek lazım herkese bu belgeseli. Fakat duygusal insanların izlemesinin kötü sonuçlar doğurabileceği bilinciyle izlenmesi gerekiyor. zihni işgal eden bazı sahneler var ki unutmak için çaba gereken gerçekleri hatırlatmasıyla geceyi hüzne boğdurur düşünceler içerisinde sizi yalnız bırakır.
güncel Önemli Başlıklar