bugün

evlenmişsin nasıl oldu

"sence de hızlı değil miydi?" diye devam ettirilecek sorudur.

"niyetim ciddi" dedi diye flörtleşmeye başlamıştık. aslında evlilik şu an olduğu gibi o zamanlar da uzaktı bana. yakın arkadaşım tanıştırdı belki iyi gelir sana diye. duygusal bir boşluk ve sürekli yalnızlık hâliyle, tamam dedim konuşalım.
bir kaç hafta sürdü. iltifatlar, verilen sözler, klasik birbirini tanıma dönemi. "sesini duymak istiyorum"lar bilmem neler...
her zaman olduğu gibi temkinliydim. kapılmadım. izin vermedim kendime, bir şeyler eksikti hep. bir gün uyandığım anda aklıma geldi, gülümsetti beni. aha dedim yandık.

yine o gün -sınıftan- erkek arkadaşlarımın varlığı yüzünden "yok ben böyle bir şeye gelemem" dedi. anlattım uzun uzun, aynı değilsiniz diye. yine mırın kırın etti, işim bitince arayacağım dedi.
aramadı. (bkz: swh)
sonra yakın arkadaşım "annesi birini bulmuş evlensin diye" dedi. bir süre sonra eski sevgilisine döndü dedi. benimle konuştuğu son günlerde tekrar yazışmaya başlamışlar. mesele benim arkadaşlarım ya da bulunan kız değil onun geçmişiymiş. zaten hiç unutamamıştı kadını, anlatışından belliydi.
sonra nişanlandılar.
pandemide evlenmişler.

aslında çok da hızlı değilmiş, seneler geçmiş. hatta arada adını bile unutuyorum. canım acımıyor, gülüp geçeli çok oldu. aramızda bir şeyler olmadığına da şükrediyorum. yalancının tekiymiş zaten.
allah mesut etsin.