bugün

emre aydın'ın son defa şarkısında geçen komik cümle.
(bkz: condomun azizliğine uğramak)
- evlenmişsin nasıl oldu..
+ evlenmedim ben.
- ?!! ee, tam 4 yıl olmuş dün. bu zamana kadar evlenmen gerekirdi.
+ ?!!...
(bkz: güzel oldu)
(bkz: çok iyi de oldu çok da güzel iyi oldu)
(bkz: fena değil kıvamını tutturamamışık)
(bkz: evlenmişsin nasıl oldu diye arayan sevgili)
(bkz: ohhh missler gibi oldu)
muhtemel cevaplar :

(bkz: bilinçsizken)
(bkz: sarhoşken)
evlenmiş eski sevgiliye son defa benim olsan uyansan yanımda da der bu terbiyesiz.
(bkz: kızın abileri zorladı)
Her duyduğumda milletin içinde psikopat gibi gülmeme sebep olan emre aydın sözü.
-valla iste kulupte tanistik. sonra o gece sevistik. hamile kaldim. mecbur gelip istediler evlendik +oha hani bakireydin lan sen -ee bakireydim zaten ama cok icmisim o gece + sansimi sikiyim e mi, bileydim ben de icirirdim sana. -istedin de vermedik mi? sana gidelim istiyosan hem? + tamam, yapma dokunma kim dokunduysa sana ona git.
(bkz: önce bi nikah memuru bulduk)
(bkz: devamı için +999555709692)
An itibariyle yine güldürmüş olan emre aydın sözüdür.

Nerden geldiyse aklıma gece gece.
Olay anini anlat demek.

Sabah 9 sulari:

Kız amile bee ya.
Sonra golumdan duduverdi muutar götürdü daireye bastilar nikai.
Bulabildin mi sonunda?
Hep anlattığın o meşhur huzuru.
Bu evren bir kenara, herhangi bir alternatif evrende dahi duymayacagim cumle. O kadar eminim siz dusunun.
Bulabildin mi sonunu
Hep anlattığın o meşhur huzuru.
Bulabildin mi söyle hep anlattığın o meşhur huzuru?

https://youtu.be/tN0tDRCachE
"sence de hızlı değil miydi?" diye devam ettirilecek sorudur.

"niyetim ciddi" dedi diye flörtleşmeye başlamıştık. aslında evlilik şu an olduğu gibi o zamanlar da uzaktı bana. yakın arkadaşım tanıştırdı belki iyi gelir sana diye. duygusal bir boşluk ve sürekli yalnızlık hâliyle, tamam dedim konuşalım.
bir kaç hafta sürdü. iltifatlar, verilen sözler, klasik birbirini tanıma dönemi. "sesini duymak istiyorum"lar bilmem neler...
her zaman olduğu gibi temkinliydim. kapılmadım. izin vermedim kendime, bir şeyler eksikti hep. bir gün uyandığım anda aklıma geldi, gülümsetti beni. aha dedim yandık.

yine o gün -sınıftan- erkek arkadaşlarımın varlığı yüzünden "yok ben böyle bir şeye gelemem" dedi. anlattım uzun uzun, aynı değilsiniz diye. yine mırın kırın etti, işim bitince arayacağım dedi.
aramadı. (bkz: swh)
sonra yakın arkadaşım "annesi birini bulmuş evlensin diye" dedi. bir süre sonra eski sevgilisine döndü dedi. benimle konuştuğu son günlerde tekrar yazışmaya başlamışlar. mesele benim arkadaşlarım ya da bulunan kız değil onun geçmişiymiş. zaten hiç unutamamıştı kadını, anlatışından belliydi.
sonra nişanlandılar.
pandemide evlenmişler.

aslında çok da hızlı değilmiş, seneler geçmiş. hatta arada adını bile unutuyorum. canım acımıyor, gülüp geçeli çok oldu. aramızda bir şeyler olmadığına da şükrediyorum. yalancının tekiymiş zaten.
allah mesut etsin.