bugün

hesap ödeyen kadın

hesap kitlemeye çalışan kadından daha samimi kadındır.

erkekler bu konuda fazla gurur yapıyor ya. benim seçip yediğim, bütçemi buna göre ayarladığım bir şeyi sırf buluştuk diye bir başkası ödememeli, bunu zorunluluk olarak görmemeli.
para durumu sıkışıktır, yardımcı olunur, anlarım ama her seferinde hesap tek kişi tarafından ödeniyorsa, bu sağlıklı bir ilişki olmuyor benim gözümde.
bu konuda sürekli tartıştığım birisi var. ne zaman bir yere gitsek beni beklemeden çatır çatır hesap öder çocuk. ikimiz de öğrenciyiz, ikimizin de parası kısıtlı. sizi bilemem ama bunun sürekli yapılması bir süre sonra insanın gücüne gidiyor. o yüzden "senin paran Burda geçmez aslanım!" demeden önce kadının bu durumdan mahçup olup olmayacağını kestirmeye çalışın.
bahsettiğim çocukla market kasasında kavga ettim bir kez. parayı ben verdim sonunda. çok kızdı, sonrasında da uzun süre tartıştık. ama gerekliydi, ay sonunda sıkışıyor hep, biliyorum. zor da olsa kabul etti. şimdi -çoğunlukla!- dönüşümlü olarak ödüyoruz. kasaya benim gitmemden çekindiğini fark ettiğimden, (sıra bendeyse) parayı ona veriyorum böylelikle utanmıyor da. (niye utanıyorsa?)

kadının hesap ödemesinde yanlış bir şey yok. bunu güç meselesine dönüştürmeyin.
bizim de paramız var ulan!