bugün

çocukluğa dair hatırlanan ilk an

4 yaşındayken bina girişindeki laz teyze tarafından kovalanmak. Sonradan taşındığımız 2 apartmanda da bir "laz teyze" vardı. Ağaçtan Erik toplayıp yiyoruz diye bize beddua ederlerdi, yenmeyecekmiş onlar. kızarıp yere düşünce yermişiz.