her denilene tamam diyen sevgiliyi terk etmek

uyarı: karakter sınırlamasından ötürü başlığın ifade ediliş şekli pek olmadı. her denilene tamam diyen sevgiliden kasıt böyle fino köpeği gibi peşinizde dolanan, "tamam aşkım", "sen nasıl istersen" diyen bir sevgili değildir. ne denmek istendiği de yazılanlar okununca rahatça anlaşılabilir.

*

dangalaklıktır bu. rahatın batmasıdır.

bu eylemin gerekçesi de genelde şudur: "ama öyle de bayıyor ya bir süre sonra, insan biraz heyecanlı/hareketli bir ilişki istiyor, kavga istiyor."

nah istiyor! kandırmışlar seni.

biraz da bu saçma düşünceden değil midir ki hep acı çektirene/süründurene/ömrünü çürütene aşık olursun gidip de. heyecan arıyormuş, bak sen. lan her gün farklı bi nedenden dolayı kavga ettiğin, sürekli yıpranmana neden olan ve yıprattığın biriyle nereye kadar sürebilir ki? eninde sonunda ya sen ayrılıyorsun ya da o kıçına tekmeyi basıyor. kıçına tekmeyi yiyip de ayrılık acısı çeken birinin "ama çok heyecanlıydı ya" diye kendini avuttuğunu gördün mü hiç? ben de görmedim vallahi.

oysa ağzının içine bakan, sana olan aşkını körlerin bile görebildiği bir insanla mutlu mesut yaşayabilmek var.

*

elde edene kadar mı yani bu heyecan? sıfat "sevgili" olunca monotonlaşılıyor mu hemen? diğerleri gibi beyninizi sikmedi, sizi hep mutlu etmeye çalıştı diye garip mi geliyor? bünyeniz alışık değil bence bu duruma. lakin huzurlu bir hayat sürebilmek için alışmalı bi an önce. yoksa heyecan, ekşın diye diye aşktan soğuyor kalıyorsunuz öylece.

ben size diyim insalık namına.