2019 yılı

değişeceğim senedir.

bazı alışkanlıkları ve kötü yanları bırakmanın vakti gelmişti gibi. zamanında kendimi ezdirdiğim, kendimi küçük gördüğüm için, kendime saygım dahi olmadığı için üzgünüm.

kendime bir hiçmişim gibi davrandığım ve, hiçbir şeyi başaramayacağıma inandığım için de üzgünüm.

haklı durumda olmama rağmen haksızlığa uğradığımda, sesimi çıkarmadığım her saniye için üzgünüm.

insanlara emek vermeme rağmen hakarete uğradığımda gülüp geçtiğim için, kendimi bir ezik gibi hissettiğim için, bunca olan şeye rağmen hala sesimi çıkarmadığım için, çok üzgünüm.

benden büyük insanların büyüklüğünü kullanarak beni ezmelerine sessiz kaldığım için üzgünüm, benden küçüklerin de bana hakaret etmelerine rağmen gözardı ettiğim için üzgünüm.

kendimi bir birey olarak görmediğim için, kendimi güçlü hissetmediğim için, kendimi hiçbir zaman sevmediğim için üzgünüm.

kendime kaç sene eziyet çektirdiğim için üzgünüm.

bende bir insanım, bende bir bireyim, benimde duygularım var, benimde hoşlanmadığım şeyler var. bunların anlayışla karşılanacağı bir yere gideceğim. ve ben o yere günler geçtikçe ulaşacağım.

sayıklayarak geçirdiğim her gün, dün ölen birinin yaşamak istediği yarınıydı.

edit, buda son entry'm olsun. bana çok şey kattın sözlük, güzel arkadaşlar, hoş sohbetler... hepsi için minnettarım, gethere, siyahtan beyaza sevgilerle, ruut altmış altı, siyahmelodi, koala ancak ne fayda, az da konuşsak moon tripper, ve sofaraway,

burada yazan herkesin yeni yılını kutluyorum, umarım sağlık önceliğinizde olur ve, peşinden diğer tüm düşleriniz layığında gerçekleşir. bunu diyeceğimi hiç düşünmezdim ama, seni bile özleyeceğim o rus bu rus. şaka.

zall kendine iyi bak,

essy kendine iyi bak.

çok duygusal oldu, ceketimi alıp kalkıyorum.