dindarlığı bırakıp kemalist olmak

gereksizdir. elimizden geldiğince ikisini bir arada yaşıyoruz çok şükür. neden birbirine zıt olsunlar ki ? sadece şeriatı istemiyoruz diye dinden mi çıkıyoruz mesela. burada karşı olunan allah ın hükümleri değil ki. şeriat salt hali ile insan elinden uygulanamaz. çünkü neticede insanın eline ve diline bakacak gene. insanın yorumuna bakacak yani. insan şaşar ki tarihin her sayfasında en inançlı insanlar bile şaşmıştır. hiçbirimiz peygamber soyundan gelmiyoruz hiçbirimizde peygamberimizin iradesi yok.

sınırların hemen güneyine bakın bi. şeriat ile yönetilen ülkelere bir bakın. sonra şeriat devleti olduğunu iddia eden ve çatır çatır yüz binlerce insanı katledenlere bir bakın. bunlar mı kusursuzca uygulayacaklar allah ın hükümlerini ? ben neden bu ve eline güç geçince bunlardan farkı kalmayacak tiplerin şeriat hükümlerini uygulamasını isteyeyim ki. ülkedeki mevcut sistem benim ibadetlerimi yapmamı engelliyor mu ? engellemiyor. "atam" dediğimiz adam herhangi bir din karşıtlığı yapmış mı ? cahillere sorarsan yapmıştır ama aslına bakarsan öyle bir şey de yok. atalarımıza minnet duygusu haricinde herhangi bir tapınma durumu var mı ? asla olamaz. sadece minnet ve sevgi hisleri var ki nankör olmayan vatan haini olmayan herkeste olması gerek bu hislerin. eee o zaman sıkıntı nedir ? hem dinini yaşa peygamberimizin sünnetlerini yaşa hem sana bu özgürlüğü sağlayan adama ve kurduğu sisteme minnet duy. sıkıntı neresinde bunun. koca koca adamlarız kadınlarız her birimiz. her birimizin aklı var fikri var. koskoca kainatı yaratan bir varlık kullanmanı istemiyor olsa sana tüm dünyadaki canlılara hükmetmeni sağlayan beyni verir miydi..