bugün

türküm doğruyum çalışkanımdan rahatsız olmak

ego tatmini olduğunu anladığım günden bu yana bu tanımlamanın benim için hiçbir anlamı yok.

he, dileyen desin kıçını yırtarak bas bas bağırsın "türküm, doğruyum, çalışkanım" diye, isteyen de "kürdüm, doğruyum " falan desin.

zerrece değeri yok gözümde. şimdiye kadar bu tekerlemeyi tekrarlamaktan başka ne işe yaradınız merak ediyorum. size verdiği o boş, gereksiz öz güven ile neyi başardınız soruyorum.

türk olabilirsiniz lakin doğrulukla, çalışkanlıkla hiçbirinizin alakası yok. aksi olsaydı sadece birkaç kişi üzerinden yola çıkarak tüm bir topluma iftira atmaz, kin ve nefret kusmazdınız.

erken emekli olmak için kıçınızı yırtmak yerine bu ülke için çalışıp, emek verirdiniz. bir şeyler üretir imrendiğiniz, türk olduğunuz halde vatandaşı olmak istediğiniz o çok gelişmiş ülkelerin seviyesine ulaşmak için çaba sarf ederdiniz.

lakin, böyle yapmak yerine sadece türk olmakla övünüp ingiltere'de, abd'de yaşamak istediğinizi ikrar ettiniz siz. bahsettiğiniz gibi doğru olmak yerine insanlara iftiralar atıp, birkaç kişinin alçaklığını tüm bir topluma mal ettiniz.

çalışkan olmak yerine zil zurna içip sarhoş olmayı tercih ettiniz. şimdi alkolik olmakla övünen birini ciddiye alıp bu tekerlemeyi yaşam felsefesi haline getirdiklerine nasıl kanaat getireyim?

sizce mümkün mü? sanırım mümkün değil. he, merak edenleriniz var ise yüzde yüz türk'üm. bununla da gurur duyuyor elimden geldiğince adil olmaya çalışıyorum lakin hiç çalışkan değilim, hem de hiç mi hiç.

nasıl olur da göz göre göre yalan söyleyip çalışkan olduğumu iddia edebilirim şimdi?