bugün

muhyiddin ibn arabi

ibn Arabi ve Mevlana gibi adamlar münafıkların çok sevdiği kişiliklerdir. Bu tür Müslüman kişiliklerin bu kadar yüceltilmesinin arkasında bir takım yanlış anlayışlar var. bunu genelde insanlar farkında olmadan da yapıyorlar. bir yandan sarık veya türbanı yobazlıkla eşdeğer görülüyor, diğer yandan bu insanlar üzerinden islam tam tamına Hıristiyanlaştırılıyor. Bu kişilerin çok sağlam Müslümandılar. Mevlana şeriatçıydı. adam resmen bir budizm üstadı gibi algılanıyor aynı şey ibn arabi için de geçerli. Ama aşk, öz, ayna, vecd tüm bir tasavvuf külliyatı falan gibi şeyler üzerine yıkılan bir din sadece entelektüel mastürbasyona meraklı zayıf karakterli insanların işine gelir. Yani bir şekilde yaşanabilir islam'ı bir şekilde bertaraf etmek için çift başlı bir taktik gelişttiliyor. bir yanda mevlana ve ibn arabi gibi adamlar üzerinden insan yaşantısına yönelik müdahaleci olmayan bir islam imajı oluşuyor diğer yandan sarıklı sakallı adam küresel nefrete açık oluyor. Ama bu kalıpları yıkacağız Allah'ın izniyle.. Yani sakallı ve sarıklı adamın da en az diğer insanlar kadar normal olduğu, onlar ne kadar günah işliyorsa onlar kadar günah işledikleri, onların da insan oldukları, mevlana ve ibn arabi'nin de tanrı değil şeriatçı Müslümanlar olduklarını allah'ın izniyle anlatacağız. Burada söylenmek istenen şey şu: bu adamlar müstakil bir din kurucusu gibi sunuluyor burada amaç yaşanmsı imkansız ama hep hayran olunan bir sahte islam yaratmak diğeri de sarıklı adam tipinden çıkıyor iki zıtlık üzerinden şimdiki islam'ın ne olduğu geçiştiriliyor. belki doğru düzgün anlatamadım ama anlayan anlar. tüm da sornn da budur.