ben bu yazıyı sana yazdım

ilk defa bu başlıkta sana yazacağım. Yazmak içimden geldi. Az önce bir şarkı gördüm sözlükte, senden öğrenmiştim. Bir kere kavga ettiğimiz de twittera yazmıştın.

Az önce o şarkıyı görünce bi anda içime battı. Tam da şiir kısmında ki gibi davrandığını farkettim.

“durucam burda gidişini seyredicem
kıpırtısız sakin gibi görünecem
kavgasız olucak fırtınasız olucak
saçma sapan olucak
organlarım birbirine vurucak
arkandan sessiz bakıcam
ben yine salağı oynayacağım”

Çok yorulmuştum ben seni terk ettim ve sen hiç itiraz etmedin. Pişman değilim hiçbir gün olmadım beni o noktaya sen getirdin fakat ilk defa senin yerine kendimi koydum. Canım acıdı.

Nolursa olsun geçen günlere ve sana saygı duyuyorum bu yüzden de mutlu ol istiyorum. Bana çok kızgınsın bunu biliyorum çünkü seni tanıyorum. Hiçbir zaman empati yapıp beni anlamak istemedin.

Üzerimde uygalıdığın psikolojik şiddetten dolayı da ben sana çok kızgınım aslında ama bilmiyorum ilk defa belki de sana haksızlık yaptığımı farkettim. Beni affet. Hakkını da helal et. Ben benimkini edemiyorum çok yıprattın beni. Ama sen et.