ben bu yazıyı sana yazdım

Dün akşam çalıştığın yere gelmek çok zordu benim için ama niye utanıyorum ki dedim kendime utanması gereken o ,beni aldatan o. Kendi küçük intikamımı aldım aklımca.Orada senin surat ifadeni görmek gülümsemek bir zaferdi benim için.Benim arkamdan hiç bir şey yaşamamışız,hiç mutlu olmamışız,hiç beni sevmemiş gibi atıp tutman öyle acı ki.Seni hala seviyor bir tarafım ama nefretim daha büyük ve güçlü sevgimden.Beni ayakta tutan da bu sanırım.Beni 1 ay boyunca aldatman yanımda hiç bir şey yokmuşçasına elimi tutman sarılman öğrendiğimdeyse beni kovman yanından öyle acı ki.Hakedecek naptım diyorum kendi kendime. Ama biliyor musun önce ki ayrılığım daha çok yakmıştı canımı herhalde alıştım ben böyle sonlara ya da içten içe hazırlamışım kendimi. Bundan sonra seni her gördüğümde gülümseyeceğim sırf beni unutama diye .