sözlük yazarlarının itirafları

perdelerden başlayarak odayı ateşe vermek istiyorum. sigaramı yakıp müzik çalarken fonda ateşi izlemek istiyorum.
plastik hoparlörler erirken,
ekran erirken,
ben erirken....

sadece müzik çalabileceği yere kadar çalsın ve toplu bir katliama maruz kalalım istiyorum odamdaki eşyalarımla birlikte.
kitaplarım, telefonum, defter kağıtlar, benim kadar bitmiş kahvemin kupası, bir güzel eriyip yok olalım istiyorum. perdelerden başlamak istiyorum çünkü eminim güzel yanacaklar. bir yangını en iyi bir yanık bilir, anlar, hisseder. o yüzden emin gibiyim. en güzel perdeler yanacak. odadaki dolap ahşap olduğundan o da fena yanmayacak. ondan bende, bende ondan bir parça var gibi. yıllardır aynı odada olmanın getirdiği bir şey belki ama o için için yanacak. harıl harıl değil. sakin sessiz, sükunet olacak abicim. sigaranın dumanı da dumanı... işte öyle güzel tüteceğiz. ben ve oda. küçük şeyler de yanacak oda içinde. evin geri kalanına bir şey olmasın. düşüncelerimi yok oluşumu geciktiren iki insan içeride uyuyor çünkü. onlara bir şey olursa allah korusun, daha bi yaşayamaz hale gelirim. insan ne garip. yok olmayı erimeyi isterken bile kalp biliyor kendisini aslen kimin sevdiğini. ben sever miydim acaba benim gibi bir evladı. nasıl seviyorlar lan beni hayret?
her neyse white buffalo abinin sesi de yavaş yavaş erisin istiyorum ama öyle bir anda yanmasın kablolar. ses kesilmesin. dürümün son yudumuyla denk gelen ayran gibi olsun. son zerremle birlikte erisin son ses de. her şeyi dengede tutmak bir milli mücadele hareketi haline geliyor sürekli dengeye bağlayarak tutunmaya çalışmak. sürekli kefelemek bir şeyleri, ölçüp biçmek. ne güzeldir carpe diemler. boğazımdaki yumruk da erir ben erirsem. boktan kaygılarım da, düşüncelerim erir bir kere. her gece yatakta erimekten iyidir bir kez erimek belki hem.
gözlerim de erir, göz yaşı olur. ağlayamamanın getirdiği yük de. ulan erimek ne güzel şey be. insan değil de tereyağı olmak vardı. eridikçe de mutlu olurdu insanlar, güzel kokardım o zaman. şimdi yansamda fena kokmam aslında. ama mangal yakamaz bir süre komşular. geçiyorsun mangal başına ama komşunun oğlu kendini yaktığındaki kokuyu alıyorsun, düşünsenize lan, adanalısın ve mangal sana kötü çağrışım yapıyor. milletin hayatını da sikmeyelim yani. ama ateş güzel. ateşe laf yok. tereyağı güzel, müzik güzel, içerde uyuyanlar çok güzel, sen de fena sayılmazsın sözlük ama, ben, bende yok, ben de yok.