kibritçi kız

çocuk masalı olarak geçen ama aslında çocuklara uygun olmayan hikaye. ben çocukken okumaktan hoşlanmıyordum bu kitabı okumayı çok seven bir çocuk olmama rağmen. çok trajik oluğu için ağlıyordum her okuduğumda. çocuklara okutulmasını doğru bulmuyorum.

edit: evet hala ağlatıyornuş. hatırlamak adına tekrar okumak istedim. zavallı kızı şimdi bulsam da evime alıp ısıtabilsem diye içimden geçirdim, nisan ayı olmasını düşünmeden. bitirmeye yakın burnumun direği sızladı birkaç kez. tam bitirdiğim sırada, son cümlesini okurken gözlerimden birer damla yaş döküldü. çocuk ruhum bunun ağırlığını nasıl kaldırdı acaba.