erdal beşikçioğlu

şimdilerde istanbul da gösterimde olan bir delinin hatıra defteri isimli tek kişilik tiyatrosuyla sahnede devleşen bir aktördür. performansı olağanüstüdür. gözünüzün önünde bir vincin tepesinde deliren yalnız bir adamın trajik öyküsünü izlersiniz. behzat ç dizisinin son bölümlerinde adeta oyuna atıf yapan birkaç repliği mevcuttur ama mutlaka tiyatroda görülmesi gerekir fikrimce. aynı oyunu genco erkal gibi yılların usta oyuncusundan da izlemiştim. fakat erdal beşikçioğlu nun performansı kesinlikle çok daha başarılı.

''işte rus köylerinin karanlık evleri belirdi. oracıkta bir karaltı halinde gördüğüm küçük ev benim evim mi yoksa? pencerenin önünde oturan kadın anam olmasın? anacığım, kurtar zavallı oğlunu! ağrıyan başına bir damla gözyaşı akıt, ne olur.gör, nasıl hırpalıyorlar evladını bağrına bas mutsuz öksüzünü. yok onun yeri bu dünyada artık, insanlar aleminden attılar onu. bari sen acı hasta oğluna anacığım.. ''

diye perde kapanırken hıçkırıklara boğar sizi.