bugün

70 milyonun önünde koca arayan kapalı kadınlar

kendi içinde çelişen kadınlardır.

neden mi?

şöyle ki; kapalı ya da açık ayrımı yapmak yanlış bir gruplama olur, zira aynı durumu hiçbir kadının yapmamasını temenni eder gönül. gerçi erkekler de yapıyor fakat kadının zarafetine yakıştıramıyorum ben o arayış acizliğini, çünkü erkek hep talepkardır ve bu konuda ortaya koyacağı potansiyel irade kadına göre daha zayıftır -genellikle-, o yüzden kadının çıkıp "bana koca bulun, zengin olsun, çocuksuz olsun bana prensesler gibi baksın kul köle olsun" gibi taleplerini aç gözlülüğe densizliğe, bağlıyorum.

gelelim kapalılık kavramına. zannedersem başlığı açan arkadaşın kastettiği mana (belkide sadece benim algıladığımdır), kapalı kadınların dini hasasiyetleri gereği hayatlarında bazı kişisel fedakarlıklarının gözle görünür olmasıdır, başını kapatıp kişisel olarak belki pek hoşnut olmadığı bir uygulamayı dini inanışının bütünlüğünü sağlama düşüncesiyle yapması fedakarca geliyor bana, ha burdan şu anlaşılmasın "oh iyi amına koyim sadece başını kapatanlar mı fedakar oluyor, parayla imanın kimde olduğu bilinmezdi hani...." bilinmez tabi ama gözle görünür şekli olduğu için o örneği verdim. neyse

kişisel olarak inanışlarında fedakarca davranmış bir kişinin koca bulma maksadıyla yadırganan, eleştirilen yer yer ti ye alınan bir çareye baş vurması yakışık almaz...ben başı açık bayanlara da yakıştıramıyorum o başka tabi...

toparlarsak, kardeşim azıcık ağırdan satın kendinizi, öyle peynir ekmek gibi çıkmayın ortalara. -erkeklere de diyorum aynı boku- çünkü ne kadar zahmet çekilirse bir şeye ulaşmak için kıymeti o kadar fazla olur...