bugün

kafa boş şekilde uyuyabilmek

büyük bir lütuftan fazlasıdır.

Aylardır nasıl uyduğuma dair herhangi bir fikrim yok, düşünürken uyuyakalır mı lan insan yorgunluktan? hayatta ters gidebilecek ne varsa bir bir ters gidebilir mi demiyorum, daha kötüsü de olabilir çünkü biliyorum.

gerçekten yorulduğunu hissettiren şeyler vardır insana ya hani umudunu kıran, gelecek beklentilerine tecavüz eden falan. hah işte onlar oldu bana da 2 aydır. ne bekleyeceğimi bile bilmiyorum hayattan.

ahmet şık kitabı gibiyim, dokunan yanıyor.

dokunduranlara niye bi şey olmuyor peki? hakikaten!

yoruldum.