adaletsizlik

hani bir kuyruktasındır. ister ekmek kuyruğu, ister otobüs kuyruğu ne dersen artık adına(biz otobüs kuyruğu diyelim). bin kişi vardır seninle sırada bekleyen. herkes farklı yerlerden, ama amaç aynı. yavaş yavaş beklemenin verdiği bacak ağrılarına, zamanın heba olmasına içinden söylenirken, bir bakmışın arkandaki adam da senin gibi mırıldanmaya başlıyor. kelimeler aynı, cümleler aynı...

hareket memuru ise sürekli sıranın bozulmaması, araya kaynama yapılmaması üzerine anons üstüne anons yapıyor...

sen bin kişiyle sıranı beklerken, malum yakınmaları yaparken, sıranın gelmemesinin otobüsün azlığından olduğunu düşünürken, senden saatleeeeerr sonra gelen adam otobüsün içine yerleşmiş, şoförle muhabbete dalmış oturuyor.

haydaaaa....

bin kişi bekliyor arkada halbuki...

işte bu adaletsizliktir. bu ki dünyanın kendisidir(geç anlaşılmış olsa bile)