bir oluruz yolunda

tanım: o ne marştır öyle.

bu yıl yaşanan milli takım marşı enflasyonuna baktığımızda hepsi sürpriz oldu sayılır. romantik şarkılardan tanıdığımız kimselerden zıplatan coşturan marş beklemeyiz de zaten. bir tek erhan güleryüz bizi costurabilirdi, onun da yaptığı eseri baştan sona dinleyemedik sanırım.

acaba daha hareketli, coşkulu, biraz gürültülü bir şey yapabilecek kimseler yavaş yavaş milli (!) takım hissini mi kaybediyor. önceki yıllarda cenk akyol'un, şimdi kan-ter'in sporculuk dışı sebeplerle alınmaması, futbolda ise daha da kaotik olan zamanları yaşıyoruz.