kimse senin gibi iz bırakmadı

göğsümün üzerinde derin bir yara izi... parmaklarımı üzerinde gezdirirken hala acıyor. hala hatırlatıyor seni.

kimse kanatmadı; kimse acıtmadı senin kadar.

şimdi ne kaldı peki ? göğsümün üzerinde derin bir yara izi ve yokluğun... nasıl bir yokluktur ki bu, olmayışıyla bile sürekli kendini hatırlatan.

parmaklarımı gezdiriyorum yine bıraktığın yara izinin üstünde...