leyla ile mecnun

Yalnızlık gece ayazında sabaha kadar beklemek gibidir.. Isınmak için güneşin doğmasını beklersin ama o güneş hiçbir zaman doğmaz.. Yalnızlık bulmadığın sevgiyi başka yerlerde aramak gibidir.. Ne yaparsan yap onu bulamayacağını bilirsin ama yine de denemekten vazgeçmezsin.. O‘nun boşluğunu hep başka şeylerle doldurmaya çalışırsın.. Yalnızlık aynı havayı soluyupta bi türlü yan yana olamamak gibidir.. Aldığın her nefeste O‘nun kokusunu duymak istersin ama yapamazsın.. Aldığın her nefes ciğerini acıtmaya başlar. Yalnızlık dediğin eski bir sandalyenin gıcırdamasıdır..

Sol kaburgam bile firar etti bedenimden. Aradan geçen zaman bile yetmiyor unutmaya..Ettiğimiz kavgaları bile özlüyorum. Saçlarını okşamayı, ellerini tutmayı, aniden boynuna sarılmayı, bana bakışını, karşımda duruşunu, hatta arkasını dönüp yatışını bile.. Ona yavaşça sokulmak, sessizce sarılmak, omuzlarından tutup sımsıkı kendine çekmek..

-iskender.