vazgeçmek

üzülmeyi durdurmaktır bazen. çekilen acılara ambalaj çekilir, vitrine konur acılar ve sergilenir bir süre. vadesi dolar acıların. zaman tozunu alır ve zaman çoğu zaman kendisini de alır acıların. sadece izi kalır. bazen iz bile değil tis bir ses. sadece kendin duyarsın. bir gitarın telleri kopar, birinin elleri kanar. duyarsın ama gidemezsin, çünkü vazgeçmek dönmemektir. bitirmektir.

umut bizim mahallede bir erkek bebekti. büyüdü. ve o büyürken ben yaşlandım. o büyüdü ben yaşlandım. seni tanıdım. sen büyüdün gözümde, ben küçüldüm kendi içimde. büyüdükçe ufaldım. konuştukça alçaldım. sessizliğe gömüldüm, kaderimi yaşadım. bir daha yaşamak istemediğim ne varsa düşlerime sakladım.

umut bizim mahallede bir erkek bebekti; ben ortaokulda ona şiirler yazardım. ben ortaokulda umut kucağımda. oğul umut büyüdü ben aşktan vazgeçtim. iftihar et bu senin eserin. azad edildim kaderimden.

umut bizim mahallede bir erkek bebekti. o büyüdü ben değiştim. şiirlerim de değişti. artık , isminin ilk harfi yok alfabemde, ondan bile vazgeçtim.

(bkz: sogumak/#3022700)
(bkz: muhim degil/#2989657)
(bkz: susmak/#3029092)