bugün

symbolic

Death'in artık tam anlamda saygı gösterilmesi gerekilen bir grup olduğunu Death bir kez daha bu albümle göstermiştir. *
Albümü olsun parça olarak olsun 4 4lük bir şaheser. insan bir parçayı da kötü yapar be Chuck baba derim kendi kendime. Böylesi bir albüm bir daha gelmez. *
Ayrıca bu parçada Chuck *;
"symbolic" parçasında geçmişi, anıları ve bu anıların hediyelerini irdelemeyi ihmal etmiyordu : "ben yaşamayı kastetmiyorum, ama ben kendim yardım edemem. yaşamın bir anında, anıların tadına bakmayı hissederken, yıllar hala aynı gözükürken, gözlerimi kapatıyorum ve kendi içimde açıyorum. değerli anıların hediyelerini anımsıyorum."

Bu arada filozof Chuck babamız şunu anlatmaya çalışırmış;
yaşadığımız yaşam bize aynı gelebilirdi ama ince düşündüğümüz zaman, geçmişe baktığımız zaman güzel şeylerin de olduğunu görecek, anılarımızda kalmış o anların bize haz verebileceğini, kendimizi yeni bir yöne çekebileceğimizi öğrenecektik. çünkü ne olursa olsun yaşanan şeylerde her zaman bir anlam vardı ama önemli olan insanların bunu nasıl karşıladığı, nasıl reaksiyon gösterdiği ve hayatını hangi yöne çektiğiydi. "symbolic" parçası bu bağlamda çok derin şeyler ifade eder. aynı zamanda ölen kardeşi frank'ı aklına getiriyordu bu parçayla.

(bkz: Böyle lirikleri Chuck tan başka kim yapabilir)

Edit : Eksi oy veren insan, ne zihniyetle eksi oy verdin söyler misin?